Kampen

Over Kampen

Kampen, sinds 2 generaties de geboorteplaats van mijn voorouders in de vaderlijke lijn, alsmede van mijzelf. Hoewel de Joodse gemeenschap is beroofd en uitgemoord, spreekt men nog steeds van 'vertrek' , 'arrestatie' , 'afgevoerd' en 'omgekomen'. Pas in mei 1981 werden hun namen voor het eerst gememoreerd in de Bovenkerk.

Op de herdenkings-plaquette aan de muur van de voormalige Synagoge ontbreken zelfs twee namen: Simon en Hans Rudelsheim. Hoewel beide jongens hun jeugd doorbrachten in Kampen en volledig deelnamen aan het maatschappelijk leven, werd de herinnering aan hen gewist op basis van een rigide en bureaucratische beslissing van de Stichting Synagoge Kampen. Inschrijving in het bevolkingsregister was doorslaggevend. Een herdenkings-plaquette gemaakt naar het ontwerp no. 3 van Nota Bene: SS-kopstuk Reinhard Heydrich. Over cynisme gesproken....!

De herdenkings- c.q. stille tocht in 2012 werd afgesloten met christelijke psalmen en gezangen: een weinig fijnzinnige omgang met hun Joodse identiteit. De verplichting tot onderhoud van het Joodse kerkhof was 60 jaar lang in de vergetelheid geraakt bij de gemeente. Niemand weet hoe dat nou kon gebeuren... En het station? Zelfs geen enkel gedenkteken m.b.t. de deportatie uit Kampen.

Het wekt de schijn dat men in Kampen slechts datgene wil herdenken wat het eigen besmeurde blazoen uit 40-45 buiten beschouwing laat.

Ook dat is een vorm van verdrijving, weliswaar niet materieel of fysiek (men kijkt wel uit!), maar een verdrijving van het gruwelijke lot van deze mensen uit het Kamper bewustzijn en vooral de eigen rol daarbij! Het lot namelijk nà het vertrek, arrestatie, afvoer en deportatie: de gaskamer. We hebben het hier dan over 'Holocaust vervorming' (Holocaust Distortion).

Een gedicht van Ida Vos uit: "Schiereiland":

OORGETUIGE VAN:

'ZE ZITTEN WEER

VOORAAN, BELADEN MET

DIAMANTEN'

'voorzichtig jood

versier je niet

blijf van de

eerste rangen

want we

verdrijven je devoot

met psalmen

en gezangen'