“Mijnheer de Boer”, zei de heer Rudelsheim, “voor ons wordt het niet erger van jaar tot jaar, maar van dag tot dag.”

Crematies in de open lucht.

Ook de lichamen van Harry en Greet zijn hier in de open lucht verbrand. Dit werd het gebruik, nadat in de zomer van 1943 problemen ontstonden met het begraven in de kuilen. De zomerzon brandde op de aarde van Birkenau. De niet verteerde- maar alleen rottende lijken begonnen te bewegen, en uit de openbrekende aardkorst borrelde een zwarte en rode massa, welke een niet met woorden te beschrijven stank veroorzaakte, waardoor er snel iets moest gebeuren.

Leden van het Sondercommando kregen daarom de opdracht om alle, half vergane lijken op te graven en alsnog te verbranden.

De, in deze as-kuilen, achterblijvende as-resten werden o.a. gebruikt als kunstmest en als middel om, in de strenge winters in Birkenau, de gladheid van de paden te bestrijden.

Aanverwante video's

Kampen c.a. 1922.

Deportatie werd moord.

Aankomst in Birkenau.

Sonderkommando.

Interview met Oswald Kaduk.

En de overlevenden?

Kamper struikelstenen.

Het antwoord op Birkenau.

Citaat:

Bovenstaand citaat is afkomstig uit: Gesprek met ds. Wopke Hendrik de Boer, student aan de Theologische School in Kampen van 1936 tot 1942 door Gert van Klinken (Kamper Almanak 2012) en toont de totale onwetendheid, zeg maar gerust de onverschilligheid, m.b.t. de situatie van de Joodse bevolkingsgroep.

Copyright 2020 The Video Catalog Company - Designed by TemplateMo