Glückauf

Glückauf, is de traditionele Duitse mijnwerkers groet. De cynische wens dat: "er ladingen kolen gevonden mogen worden", als opschrift boven de hoofdingang van het kamp.

Kort na de bevrijding

Een leeg kamp waarvan de houten poort van de hoofdingang al is verdwenen. Ook dit kamp werd na de bevrijding gebruikt om Duitse soldaten en - sympathisanten gevangen te houden.

Restanten muur

Een restant stuk muur van het toenmalige kamp Fürstengrube

Restanten wachttoren

Ook van de wachttoren zijn slechts restanten overgebleven. Mogelijk zijn de verdwenen stenen door omwonenden voor eigen gebruik meegenomen.

De nieuwe kolenmijn

Vanuit het oude kamp werd er een nieuwe kolenmijn gebouwd, omdat de oude kolenmijn niet voldoende kolen opleverde voor de kunstmatig geproduceerde benzine door I.G.-Farben.

Het huidige Myslowice Wesola.

Fürstengrube - Auschwitz

Bijgaande een kaart die de ligging van Fürstengrube ten opzichte van Auschwitz weergeeft. Zo'n veertig km.

Voorkant persoonskaart

Op zich spreekt de inhoud voor zich, maar ik begrijp het stempel met 18 Juli 1942 niet. Hetzelfde stempel met dezelfde datum staat ook op de persoonskaart van Hans Rudelsheim.

Achterkant persoonskaart

Opmerkelijk zijn allereerst de letters C.H. bij de naam Rudelsheim (alsof je Simon met een C schrijft), vervolgens dat het oude adres uit Kampen vermeldt staat en tenslotte de naam: Joh. Kalter.

Joh. Kalter was waarschijnlijk de tussenpersoon voor de Joodse Raad, Simon, zijn oom en zijn ouders, aangezien de telefoonabonnementen van Joden waren opgezegd (medio 1942) was Johannes Kalter als overbuurman van Harry en Greet degene die telefonisch nog wel bereikbaar was. Kalter was net als Harry Rudelsheim? violist in een viool-kwartet met P. v.d. Wal en H. v.d. Weg.

Zwilfit, wie kent het niet..?

Dit was de negotie van Joh. Kalter. Overbuurman van Harry Rudelsheim en eveneens actief in de kleding-branche. De enige waar de familie nog op kon bouwen? Momenteel een kofffiehuis in Kampen: "De Eenhoorn".